Müzikle uzun yıllardır ilgilenen insanlara sorduğunuzda, 1990 ve öncesinin Türk pop müziği için karanlık bir devir olduğunu söyleyeceklerdir. Her ne kadar o tarihlerde de oldukça fazla sanatçı ve albüm çıkmış olsa da, ortaya çıkan ürünler pop müzik kavramından ziyade hafif batı müziği olarak adlandırılmaktaydı.Peki ne oldu da 1990 sonrasında bir pop müzik patlaması oldu? Herhalde buna verilecek en iyi cevap, müzik teknolojisinin içine yavaş yavaş bilgisayarların dahil olması ve müzik üretmenin kolaylaşması olacaktır. Bu kolay üretimin beraberinde kolay ve hızlı tüketimi getireceğini o dönemlerde kestirmek zordu. Zeki Müren’in 20 enstrümanla bir stüdyoda, tek seferde ve hatasız kaydetmek için bir gününü verdiği şarkılardan, beste ve kaydın 1 saat içinde ve sıfır hata ile bitirildiği bir zamana geldik.Çoğunluğu konservatuvar eğitimi almış ve albüm çıkartmak isteyen şarkıcılar 91 ve 92 yıllarında bu isteklerine ulaştılar. Arada ses rengi güzel olan ancak teorik bilgisi neredeyse yok denecek kadar olan Tarkan ve Serdar Ortaç gibi sanatçılar da piyasaya albümleriyle dahil oldular. O tarihte konservatuvardan mezun olup albüm çıkartan sanatçılar ise günümüzün ünlü pop şarkıcıları ve prodüktörleri konumundalar. Harun Kolçak, Aşkın Nur Yengi, Ercan Saatçi, Hakan Peker, Yonca Evcimik, Kenan Doğulu, Levent Yüksel, pop müziğin patlama yaptığı zamanlarda ünlü olmuş ve zamanla yerlerini sağlamlaştırarak kalıcı hale gelmiş isimlerdir.Tabi ki bu şahlanma dönemi fazla uzun sürmedi. Yaklaşık 6-7 yıllık bir süreden sonra o ilk zamanlardaki Avrupa ve Amerikan pop müzik soundu yerini Türk ve Arap enstrümanlarının kullanıldığı melez bir müzik türüne bıraktı. Günümüzde bu melez müzik, pop müzik olarak tanımlanmaktadır.
