Kutup bölgelerinde görülen, gökyüzü ve yeryüzünün muhteşem dansı sonucunda ortaya çıkan doğal ışımalar.
İnsanoğlunun sadece hayran hayran bakmakla yetinebildiği, yeryüzünün manyetik alanı ile Güneş’ten gelen parçacıkların etkileşimi sonucu oluşan ışıklar. Genellikle gece karanlığında gözlemlenebilen bu ışımalar, iyonosfer tabakasında meydana gelir ve 60 – 72 derece kuzey güney enlemlerinde görülür. Kuzey ve güney kutup dairelerinin, yani arktik ve antartikin içine düşer. Bu muhteşem ışımalar, diğer gezegenlerden de gözlemlenebilir fakat uzun süreli karanlık ve yoğun manyetik alan dolayısıyla, kutup dairelerine yaklaştıkça daha görünür olurlar.
Biraz daha bilimsel açıklamak gerekirse, uzayda hiçbir engelle karşılaşmayan güneş ışınları, atmosferin üst tabakalarında atomlarla çarpışıyorlar ve dünyadaki elektronlara enerji yükleniyorlar. İşte bu elektronlar eski enerji seviyelerine düştüklerinde foton salıyorlar ve bize, insan gözünün görüp görebileceği muhteşem bir gösteri izletiyorlar. Atmosferdeki atomlar farklı enerji seviyelerine sahip olduğundan, Güneş’ten gelen parçacıkların çarptığı atomun cinsine göre değişik miktarlarda enerji yüklenimi gerçekleşiyor. Bu da kırmızı ve yeşil gibi farklı renklerde ışıma oluşumuna neden oluyor.
Gökyüzünün bu göz alıcı dansını görmek ne yazık ki her zaman mümkün olmuyor. Güneş on bir yılda dönüşünü tamamlıyor. Bu on bir yılın başlangıcı ve sonunda çok fazla aktif olmuyor. Işımalar, Güneş’ten gelen parçacıklar sonucu ortaya çıktığından, Güneş aktivitesinin yükseldiği zamanlarda yani on bir yılın ortalarında görülme sıklıkları ciddi şekilde artıyor.
