Çocukların tırnak yeme alışkanlığını edinmeleri, gelişimsel dönemlerde ortaya çıkmaktadır. Anne ve babaları kaygılandıran bu davranış genel itibariyle 3 yaş ve üzeri çocuklarda görülmektedir. Bu davranışın sebebi hem psikolojik olmakta hem de çevresel faktörlere bağlı olarak doğmaktadır.
Çocuklarda Tırnak Yeme Alışkanlığı Neden Oluşur?
Duygusal sorunların tetiklediği tırnak yeme alışkanlığı genel kültür kapsamındaki bilgi neticesinde, kız çocuklarında erkek çocuklarına göre daha fazla görülmektedir.
Üstelik tırnak yeme alışkanlığı edinen çocukların genelinde ağza farklı nesneleri sokma, parmak veya elini emme, diş gıcırdatma gibi olmaması gereken davranışlar da gözlemlenmektedir.
Ayrıca çocukların çevrelerinde gördüklerini taklit etme yeteneklerinin ne kadar üst seviyede olduğunu biliriz. Bu nedenle çocuklar tırnak yeme alışkanlığını yaşıtlarından veya kendinden büyük çocuklardan edinebilirler.
Çocuğu ikinci plana iten, onunla ilgilenilmesini engelleyen olaylar da tırnak yeme alışkanlığını çocuğa kazandırabilir.
Annenin çocukla daha az vakit geçirmesi, anne ve babanın ayrılması, sevgi eksikliği yanı sıra kardeş kıskançlığı gibi durumlarda tırnak yeme durumunu ortaya çıkarabilir.
Bu tarz psikolojik değişimlerin çocuklar üzerinde olumsuz etkisi nedeniyle, çocuklar huzursuz olurlar. Huzur ortamının sağlanması anne ve babanın birincil görevi olmalıdır.
Anne ve babanın çocuk üzerindeki baskısında kontrollü olması, onun özgürlüğünü ve kişiliğine olan baskısını azaltmalıdır.
Televizyon ve internet üzerinden şiddete yönelik yayınların da izlenilmesi engellenmelidir. Tüm bunlar davranış bozukluklarının önüne geçilmesini sağlar.
Tırnak Yeme Tedavisi Nasıl Olur?
Okul çağındaki çocukların, derslerinde ve okul hayatında başarısız olma kaygısı yaşamaları, ceza ve yanlış yapma korkusu, akranlarıyla iletişim bozuklukları, kaygının ve stersin fazlasıyla artması da tırnak yemeyi tetiklemektedir. Bu durumda anne ve babanın çocuğa daha ılımlı yaklaşması yanı sıra öğretmenlerinde çocukların üzerindeki baskıyı azaltmaya yönelik kurlar düzenlemesi gerekir. Verilen cezaların şiddetinin ayarlanması, duygusal geçişlerde çocuklarla daha fazla konuşmalı, sevgi eksikliğinin giderilmesi gibi çocuklarla anne babaların daha fazla vakit geçirmesine dayalı çözümler birincil çözümlerdir.
Ailesiyle birlikte vakit geçiren çocukların, oyunlar oynayan ve çeşitli etkinliklerle ailesiyle olan çocukların, giderek bu alışkanlıklarından kurtulduğu görülmektedir.
Çocukların ayrıca özgüvenlerini yerine getirecek konuşma ve etkinliklerin yapılması önemli olacaktır. Çocukların güçlü taraflarını ortaya çıkarıp, gelişim göstermesi gereken yanlarını teşvik etmeli, farkların ortaya konması çocukları daha güvenli ve önemli hissettirecektir.
Tüm bunlar için anne ve babaların sabırlı olması gerekir. Çünkü tırnak yeme alışkanlığının tamamen ortadan kalması, ilgi gösterilmesi ve sorunun bulunarak çocuğun bu konuda güveninin sağlanması belirli bir sürenin geçmesini gerektirecektir.
