Çocukken En Sevdiğimiz 10 Oyun

Yeni nesil çocukların uygun taş bulma sıkıntısı yaşayacağından oynamakta zorluk yaşayacağı, yetenek gerektiren bir oyundu.

Oldukça ağır kuralları ve cezaları olan efsane oyun. Sürekli gol yiyenlerin travmatik bir çocukluk geçirmesine neden olmuş olabilir.

Asla bittiğine şahit olmadığımız sonsuza kadar sürecek gibi dururken bir erkeğin gelip mutlaka bozduğu ve kısa bir kovalamacadan sonra tekrar baştan başlayan kız oyunu.

Mahalle futbolu, Türkiyenin her yerine yayılmış çeşitli kurallarıyla (atan alır spor, kaleden kaleye gol yok) her çocuğun en sevdiği futbolcuyu seçtiği, bazı futbolcu isimlerinin paylaşılamaması sonucu başlamadan biten üzerine söz edilemeyecek bir oyun. Mahalle arasında oynayan çocuklar yok oldukça futbolda bir endüstri haline gelip sevdiğimiz bir spor olmaktan çıktı.

Zayıf halkaların ağlaya ağlaya eve gitmesiyle sonuçlanan acımasız ama yine de çok sevdiğimiz oyunlardan biri.

Basit bir oyun gözükmesine rağmen içinde strateji, beceri ve kondisyon gerektiren zeka açıcı bir oyundu.

Bu kadar basit bir oyunun bu kadar mücadele içinde geçmesi için sadece çocukların oynaması gerekirdi. Öyle de oluyordu zaten.

Mahallede tamamen açık olmayan bir ortamda ortada kalan bir çocuğun diğerlerini ebelemeye çalıştığı, diğerlerinin de yüksek yerlerden zıplaya zıplaya ebenelenmemeye çalıştığı ama en son birinin yeri öpmesi sonucu biten oyun. Öyle bitmezse biri mutlaka akşam ebesi olur eve hüzünlü dönerdi.

N harfiyle hayvan adı bulunamaması sorunsalını yaşatan oyun. Hala düzgün bir cevap bulabilen çıkmadı.